(οἶνον καὴ

(οἶνον καὴ ὕδωρ, ἅλεσσι εἶδαρ Hom.; μέλι σὺν γάλακτι Pind.; γάλα τινί Aesch.; γῆν οὐρανῷ Plut.)

(κονίῃσι и ἐν κονίῃσι Hom.; ὄξος μετὰ χολῆς μεμιγμένον NT.)

μῖξαι χεῖράς τε μένος τε Hom. — схватиться врукопашную;

(τινι Hom.)

(μίγνυται τῷ θήλει τὸ ἄρρεν Arst.)

(οἶνον καὴ ὕ. μίσγειν Hom.)

(ὕ. ἐξ οὐρανοῦ Thuc.; τὰ ἐκ Διὸς ὕδατα Plat.)

ὕδατά τε καὴ οἱ ἄλλοι σῖτοι Plat. — напитки, а также разные яства

ἀποδιδόναι или ἐγχεῖν τινι τὸ ὕ. Dem. — предоставить кому-л. слово;

(δεῖπνον Her., NT.)

(εἴς и πρός τι Xen., Thuc. etc.)

(νηῒ οἶνον καὴ ἄλφιτα Thuc.)

(στρατείαν Thuc.)

(δόξαν, εὐδαιμονίαν, med. τὸν βίον μηδὲν δεῖσθαί τινος Plat.)

(τινὰ εὐσεβέστερον Xen.; τινὰ εὐθαρσῆ Polyb.)

(βοῦν κεράων Hom.; ἵππον τῆς ἡνίας, τὸ στράτευμα τέν ἐπὴ Μέγαρα (sc. ὁδόν) Xen.; τινὰ παρά τινα Plat.)

(τινὰ ἔκ τινος Eur.)

(ἄρχειν καὴ ἄ. Plat.)

(οἶνον Hom.; ἀγώγιμα Plat.)

(ὄγμον Theocr.; τάφρον Plut.)

αὐτέν ἐς θρόνον εἶσεν ἄγων Hom. — он подвел ее и посадил в кресло;

(ἵππους, αἰχμαλώτους καὴ ἄνδρας, λείαν Xen.)

ἄ. πόλεμον Dem. — вести войну;

(θεόν τινα Luc.)

(πῆμά τινι Hom.)

(τριακοσίους δαρεικούς Dem.)

(ἡμέρας Soph.; βίοτον ἡδέως Eur.)

(παῖδας Luc.; σκύλακας Plut.)

(ἑορτήν Hes., Xen., Plat.; θιάσους Eur.)

(ταύτῃ, sc. ὁδῷ, ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

(χερμάδιον Hom.; ἐπὴ τῆς κεφαλῆς τι Xen.)

(ἀγγελίην τινί Hom.; δῶρα πρός τινα Xen.)

(ἄλγεα Hom.; βλάβην Xen.)

(ἄμπελοι φέρουσιν οἶνον Hom.)

(πόλινδέ τινα Hom.)

(τινὰ κατὰ τῶν πετρῶν Xen.; τινὰ εἰς τὸν τάρταρον Plat.)

(αἶγα, τινά Hom.)

(θεῶν ἱερά Eur.)

(τρίποδα Hes.; τἀπινίκια Soph.; τὰ νικητήρια Plat.)

(φόρον Thuc.; ἀναλώματα Plat.)

φ. χάριν τινί Hom., Eur. — оказывать услугу кому-л. (см., однако, 9);

(λυγρά Hom.; δούλιον ζυγόν Aesch.; τὰς διατριβὰς καὴ τοὺς λόγους τινος Plat.)

(φ. τέν αἰτίαν τινὸς ἐπί τινα Polyb.)

(τέν πόλιν Plut.)

(πληγέν ἐπὴ πληγῇ εἴς τι φ. Polyb.)

(μάρτυρα Dem.; παραδείγματα Polyb.)

(τινά τινα Dem.)

ὁδὸς ἐς τὸ πρὸς ἠῶ φέρουσα Her. — дорога, идущая в восточном направлении;

ἐς αἰσχύνην φ. Her. — приводить к позору, позорить;

(γλῶσσαν κακήν Aesch.)

(καλῶς Thuc.; κακῶς Xen.)

μέγα τοι φέρεται πὰρ σέθεν Pind. — большие о тебе ходят слухи;

φέρ΄ εἰπὲ δή μοι Soph. — скажи-ка мне, пожалуйста;

(χλαίνας Hom.)

(ὀξύην χειρί, sc. τινος Eur.)

(αὐχένα ζυγῷ Eur.; τράχηλον εἰς βρόχον Diod.)

(κόσμον τινὴ τάφῳ Eur.)

(τὸ δέλτα ἀντὴ τοῦ νῦ Plat.; τὰ ὀνόματα εἰς τὸν μέτρον Arst.; ἐντιθεμένου τοῦ κάππα Plut.)

(λογισμὸν καί σκέψιν τῇ τέχνῃ Arph.; τόλμαν εἰς τέν μουσικήν Plat.)

(φόβον τινί Xen.; ἀθυμίαν τινί Plat.; βελτίω τινὰ νοῦν καὴ φρένας Dem.)

(ὀλίγον τινί Arph.; ψωμίσματα τοῖς βρέφεσιν Plut.)

(σῖτον καὴ ὕδωρ καὴ οἶνον Hom.; ὄμμα λαμπρὸν κόραις Eur.; ἥλιος ἐντίθησι τῇ σελήνῃ τὸ λαμπρόν Plut.)

(ἱστία νηΐ Hom.)

ἐ. τινά τινι τιμῇ Hom. — уравнивать кого-л. с кем-л. в славе

(κτήματα Hom.; εἰς πλοῖόν τι Xen.; φορτία εἰς ναῦν Dem.; χρήματα καὴ θεράποντας εἰς τὰς ναῦς Plut.)

(τινὰ λεχέεσσι Hom.)

χόλον ἐ. θυμῷ Hom. — затаить злобу;

(ἥ κίνησις ἐξίστησι τὸ ὑπάρχον Arst.)

(τέν ψυχέν εἰς ἀπάθειαν Plut.)

(τέν πολιτείαν Plut.)

(τέν φύσιν Plat., Arst.)

(τῆς ποιότητος τὸν οἶνον Plut.)

(τινά Eur., Arst.)

(οἶνον, λογισμόν, διάνοιαν Plut.)

(τῆς ὁδοῦ Her. ἐκ τοῦ μέσου Xen.)

(κοῖλον, οὐκ ἐξεστηκός Arst.)

(ὁδοῦ τινι и τῆς τιμῆς τινι Plut.)

(ὅ αὐτός εἰμι καὴ οὐκ ἐξίσταμαι Thuc.)

(ἁπάντων τῶν ὄντων Dem.)

(τῆς φύσεως Arst.)

(ἐξεστηκέναι ὑπ΄ ὀργῆς Arst., ὑπὸ λύπης Plut.)

(οἶνος ἐξεστηκώς Dem.)

(πρόσωπα ἐξεστηκότα Xen.)

(ἐλάφους ἁρπεδόναις Xen.; ὀρύγμασι καὴ βρόχοις λύκους καὴ ἄρκτους Plut.)

(ἐννεσίῃσι πολυφραδέεσσι δολωθείς Hes.)

(οἶνον Luc.)

(πόδας, sc. θρήνυϊ Hom.)

(οἶνον, μαζὸν παιοί Hom.; λουτρὰ χειροῖν Eur.; πιεῖν Arph.)

(κρωσσὸν ποτῷ Theocr.)

(τόξον σκοπῷ Pind.; τόξα ἄλλῳ Eur.; ὀφθαλμόν τινι Luc.)

(ἐπί и κατά τινα Her., ἐπί τινι Thuc. и τινί Plut.)

(ποιεῖν τι Her.)

(ἀρχαῖς Arph.)

(τινά τινος Eur., Xen., Plat., Dem. и τινὰ μέ (οὐ) πράσσειν τι Soph.)

Ἀντίνοος δ΄ ἔτ΄ ἐπεῖχε Hom. — Антиной же все еще медлил;

(ἡμεῖς ἐπέσχομεν Plut.)

(περί τινος Luc., Sext.; ἐν τοῖς ἀδήλοις Plut.)

(τέν Ἀσίην πᾶσαν Her.; πάντα Xen.; θεὸς ὅ τὸν κόσμον ἐπέχων Arst.)

(ἑπτὰ πέλεθρα Hom.; med. ἀμφὴ γαίῃ Hes.; τόπον τινά Arst., Plut.)

νὺξ ἐπέσχεν Plut. — наступила ночь

(τινί NT.)

ὅτε ἐκ τοῖο δυωδεκάτη γένετ΄ ἠώς Hom. — когда с этой поры настал двенадцатый день, т.е. на двенадцатый день после этого;

(ἀπὸ ἠοῦς πρὸς ἑσπέρην Her.)

εἵωςκεν Ἀχιλῆϊ πελάσσῃ Hom. — (Гермес будет провожать Приама), пока не приведет (его) к Ахиллу;

περιεμένομεν ἑκάστοτε, ἕ. ἀνοιχθείη τὸ δεσμωτήριον Plat. — мы всякий раз ожидали, пока не откроется тюрьма (Сократа);

ἐντειλάμενος ἐς τὸ ὀπίσω διεκπλώειν, ἕ. ἐς Αἴγυπτον ἀπικνέεσθαι Her. — предложив (им) плыть обратно, пока не прибудут в Египет

ἤσθιε, ἕ. ὅ τ΄ ἀοιδὸς ἄειδεν Hom. — (Одиссей) ел в то время, как пел певец;

ἕ. ἂν αἴθῃ πῦρ Aesch. — пока (Эгист) будет разжигать пламя (на очаге Клитемнестры), т.е. пока будет длиться их союз

μηδὲν ἂν μεῖζον μηδὲ ἔλαττον γενέσθαι, ἕ. ἴσον (ἂν) εἴη αὐτὸ ἑαυτῷ Plat. — (мы скажем, что) ничто не становится ни большим, ни меньшим, пока оно равно себе самому

πέμπε πρὸς δώματα Ὀδυσσῆος, εἵως Πηνελόπειαν παύσειε κλαυθμοῖο Hom. — (призрак Ифтимы Афина) послала в дом Одиссея, чтобы унять плач Пенелопы

(ἕ. Ἡρακλέους στηλῶν Arst.; ἕ. τοῦ νῦν NT.)

(διελθεῖν ἕ. τινος NT.)

τὼ δ΄ ἕ. ἐπέτοντο μετὰ πνοιῇς ἀνέμοιο Hom. — оба (орла) сначала летели (словно) дуновением ветра

εἵως ἐγὼ καὴ Ὀδυσσεὺς οὐ δίχα ἐβάζομεν Hom. — мы с Одиссеем никогда не говорили по-разному

(οἶνον, νέκταρ Hom.; ἄκρατον Arph.)

(κρητῆρα Hom.)

(ὅ κεκερασμένος ἄκρατος οἶνος NT.)

ὧραι μάλιστα κεκραμέναι Her. — самый умеренный, т.е. благодатный климат;

(τί τινι, τι πρός τι и τι μετά τινος Plat.; γάλα καὴ ὕδωρ Arst.; πλοῦτος ἀρετᾷ κεκραμένος Pind.)

(οἶνον, νέκταρ Hom.; ἄκρατον Arph.)

(κρητῆρα Hom.)

(ὅ κεκερασμένος ἄκρατος οἶνος NT.)

ὧραι μάλιστα κεκραμέναι Her. — самый умеренный, т.е. благодатный климат;

(τί τινι, τι πρός τι и τι μετά τινος Plat.; γάλα καὴ ὕδωρ Arst.; πλοῦτος ἀρετᾷ κεκραμένος Pind.)

(χειρὴ χεῖρα, χείρεσσι φιάλαν Hom.; ἐν χεροῖν στέφη Soph.; βιβλιον NT.)

(γούνατά τινος, γούνων τινά Hom.)

(ἑτάρους Hom.)

(ἵππους, τὰ μῆλα, κτήματα πολλά Hom.)

(χιτῶνά τινος NT.)

(Σικελίαν, αἰχμαλώτους Thuc.; βασιλείαν ἑαυτῷ NT.)

(χόλος λάβε τινά Hom.; λαμβάνεσθαι ἔρωτι Xen.; ἔκστασις ἔλαβεν ἅπαντας NT.)

(τινὰ εἰς οἰκίαν NT.)

(τινὰ πίστι καὴ ὁρκίοισι Her.)

(τὸν αὐτόχειρα τοῦ φόνου Soph.; κλέπτοντά τινα Arph.)

(τινὰ ἐν κακοῖς Soph.)

(ποινάς Eur.; δίκην Lys. - ср. 21; ζημίαν или τιμωρίαν Dem.)

(Ἑλληνίδα ἐσθῆτα Her.)

(θέαν ὄμμασιν Soph.)

(νόῳ Her. и ἐν νῷ Polyb.; ἐν τῇ γνώμῃ Xen.; τῇ διανοίᾳ Plat.)

λαβεῖν πρὸς ἀτιμίαν Plut. — воспринять как оскорбление;

(πεῖράν τινος NT.)

(περί τινος τί ἐστι Arst.)

(τέν ξυμμέτρησίν τινος Thuc.)

(ποθεινότερόν τι Thuc.)

(κέρδος Arph.; ὄνομα Plat.; δόξαν παρὰ ἀνθρώπων NT.)

(οἶνον ἐκ τοῦ χωρίου Arph.; λ. μισθὸν ἐκ τῆς ἀρχῆς Plat.)

λ. τι δραχμῆς Arph. — покупать что-л. за драхму или по драхме

πρὸς τὸ μνηστεύεσθαι λ. ἡλικίαν Isocr. — достигнуть брачного возраста;

(ὀργήν Eur.; φόβον Soph.; εὔνοιαν Thuc.)

(ῥέε δάκρυα Hom.)

(ὅ ποταμὸς ἐρρύη μέγας Thuc.)

(ῥ. καὴ ἀπόλλυσθαι Plat.)

(ῥεῖ πολὺς ὅδε λεὼς πρόδρομος Aesch.)

(κατά τινος Dem. и πρός τινα Plut.)

(ῥ. πρὸς τὰ μαθήματα Plat.; ῥ. ἐπὴ ποιητικήν Plut.)

(ῥεῖ ὅ καρπός Polyb.)

(τῶν ἐκ μελέων τρίχες ἔρρεον Hom.)

αἱ κοιλίαι αἱ ῥέουσαι Diod. — понос

(γάλα Theocr.; οἶνον Luc.)

(τι εἰς ἅλα, ἐν πυρί, ποτὴ πέτρας, προτὴ γαίῃ Hom.; σπόρον ἐν νειοῖσιν Theocr.)

(ἐκ χειρός Xen.; β. καὴ τοξεύειν Dem.)

β. δάκρυ Hom. — проливать слезы;

(κύκλα ἀμφὴ ὀχέεσσι Hom.)

(αἰγίδα ἀμφ΄ ὤμοις, ῥάκος ἀμφί τινι, med. ἀμφὴ ὤμοισιν ξίφος Hom.; κρήδεμνον πλοκάμοις Anth.)

(τὸ δίκτυον εἰς τέν θάλασσαν NT.; ἀμφί τινι χεῖρας и πήχεε Hom.)

(τινὰ ἐν δαπέδῳ и ἐν κονίῃσι Hom.)

(οἶκον Aesch.)

(τινὰ γῆς ἔξω Soph.)

(τινὰ ἐς κακόν Hom.; τινὰ εἰς δεῖμα Her. и εἰς φόβον Eur.)

(νῆας ἐς πόντον Hom.; ὄμματα ἑτέρωσε Hom. и πρὸς γῆν Eur.; πρὸσωπον εἰς γῆν Eur.)

(ἑτέρωσε κάρη Hom.)

(ἵππους πρόσθε Hom.; κάτωθε τὰ μοσχία Theocr.)

(τινὰ δουρί Hom.; τινὰ κακοῖς Eur.)

(τινά Pind.)

(ἰὸν ἐνὴ στήθεσσί τινι Hom.)

(ὕπνον ἐπὴ βλεφάροις Hom.)

(τί τινι ἐν θυμῷ Hom., θυμῷ Aesch. и εἰς θυμόν Soph., Plut., ἐν στήθεσσι Hom. и ἐν καρδίᾳ Pind.; λύπην τινί Soph.)

(μῆλα ἐν νηΐ Hom.)

(χρόα βάλλεσθαι λουτροῖς HH.)

(ἐν πέδῳ Aesch.): ( о реке) изливаться, впадать (ποταμὸς εἰς ἅλα βάλλων Hom.)

(τινά Hom., Eur.)

(ἡνίοχον κονίης ῥαθάμιγγες ἔβαλλον Hom.)

(οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς NT.)

(ἀκτῖσιν Hom.; γαῖαν Eur.; σελήνη βαλλομένη διὰ θυρίδων Anth.)

(χαράκωμα πρὸς τῇ πόλει Dem.; χάρακα Polyb., Plut.)

(τι ἐπὴ θυμῷ и μετὰ φρεσί Hom.; ἐνὴ φρεσί Hom., Hes. или ἐπ΄ ἑωυτοῦ Her.)

βαλεσθαι ἐς γαστέρα γόνον Her. — забеременеть

(δεσπότῃ Dem.; Κύκλωπι Eur.)

(τινι Her.)

(μέθυ τινί Anacr.; med. οἶνόν τινι Luc.)

(τινι ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων ἑαυτοῦ NT.)

(διακονείτωσαν ἀνέγκλητοι ὄντες NT.)

(δ. καὴ διαττᾶν Plat.; διηθούμενον ὕδωρ διά τινος Arst.; τὸν ἄκρατον Plut.)

(κοσκίνῳ τέν τέφραν Plut.)

(τέν κοιλίην οἴνῳ Her.)

(οἶνον πυρέττοντι Plut.)

(διηθέον τὸ ὕδωρ ἐκ τοῦ ποταμοῦ Her.)

(τινὰ δόμον Hom. и δόμοις Eur.; τὸν ἀρήϊον θρίαμβον Plut.)

(σῖτον ἐς νῆσον Thuc. и Ὀρχομενίοις Plut.; οἶνον Ἀθήναζε Dem.; med. σῖτα Her.)

(ἰατρὸν τινι Xen.; med. ἰατροὺς ἐφ΄ ἑαυτούς Arst.; τὰς ἑταίρας τινί Plut.)

(γυναῖκα Her.)

(τινὰ εἰς τοὺς φράτορας Lys., εἰς τοὺς δημότας Dem. и εἰς τέν πολιτείαν Arst.)

ἐς τὰς σπονδὰς εἰσαγαγεῖν τινα Thuc. — убедить кого-л. примкнуть к перемирию

(τὰ ἐλεεινὰ δράματα Plat.)

(δίκην Aesch.)

(τοὺς ποιήσαντας Xen.; τινὰ ὡς διαφθείροντα τοὺς νέους Plat.)

(καινὰ καὴ παλαιὰ ἔργα Her.; βάλλειν οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς καινούς NT.)

(ὀνόματα, σοφισταί Plat.)

(χωρίον Xen.)

(φυγή Polyb.)

εὖτε ἂν κ. γίνηται ὅ ἥλιος Her. — когда солнце клонится к западу

(πρὸς οἶνον Plut.)

(φιλομειράκιος καὴ κ. Diog.L.)